Hong Kong, Bloemenmarkt en Vogeltuin, 2 december 2013

Flowermarket, 2 december,15.14 uur

Zojuist een Japanse noodlesoup met groenten besteld. Glas thee krijg ik meteen aangereikt.
Met de metro naar Prince Edward Road (4 stations verder) gegaan. Het was even zoeken welke lijn ik precies moest hebben, maar het lukte. Je koopt een kaartje in een automaat en voor 50 cent ben ik hier, want ik wil de bloemenmarkt en de vogeltuin (Bird garden) bezoeken. 
Op de bloemenmarkt (2 straten) zijn allerhande soorten en kleuren bloemen te koop met ingetogen kleuren maar ook met kleuren waarvan je ogen pijn gaan doen. Alle mogelijke denkbare kleuren en soorten zijn te koop. Goed merkbaar is dat het op Kerstmis aanloopt. Er zijn kerstbomen in allerlei grootten te verkrijgen. Er is ook een winkel alleen met kerstballen en alle andere dingen die je nodig hebt om de kerstboom te versieren of om het kerststalletje mee aan te kleden. Prachtige veelkleurige kerstballen, maar helaas te fragiel om ze mee te nemen. Bovendien hebben we zoveel kerstballen inmiddels om verschillende jaren achter elkaar te boom met telkens een ander thema aan te kleden. 
Blijkbaar is vanochtend een vracht verse bloemen gearriveerd. Het zijn orchideeën. 'Behandel ze voorzichtig en behoed ze tegen kou', staat op de dozen geschreven. Afzender een Nederlandse orchideeënkweker uit Noord Holland. Weer andere bloemen zijn geïmporteerd uit Uruguay. Hier is dus gewoon alles te koop wat je aan bloemen je voorstellen kunt. 
In een zaadhandel koop ik een pakje zaad om thuis, als het late voorjaar lekker warm is,Thaise basilicum te zaaien. Die basilicum is nodig om Vietnamees te kunnen koken; hij smaakt anders dan de Italiaanse. Ik zie geen zaden van Nunhems Zaden, ofschoon het natuurlijk wel kan, omdat ik de Chinese tekst op de pakjes  moeilijk kan ontcijferen. In dezelfde winkel is potaarde te koop in twee soorten.  Geïmporteerd uit België en Duitsland. 

De soep bevat wel erg veel noodles; de helft ervan eet ik op. Wel de paddestoelen, hele zwarte en paddestoelen die wat op oesterzwammen lijken. Daarnaast verschillende soorten bladgroenten. Genoeg voor een late lunch. (15.58 uur) 

20.15 uur
Ga bestellen in Watami, Japanese casual restaurant (http://www.watami.com.hk): Clams cooked in stone pot with Japanese style sauce. Ben benieuwd. Merk dat vis en schaal- en schelpdieren me hier goed bevallen. (Waren heerlijk. De schelpjes waren goed gevuld en smaakten heerlijk zilt en het soepje waarin ze  gekookt waren, smaakte naar meer. Ook de daarna  bestelde 1/2 Watami salad with chicken, shrimp & tuna mayo was voortreffelijk; eindelijk weer eens wat groenten binnen, want dat schoot er de voorbije week wel wat bij in.)

Was vanavond even in het Intercontinental; ik loop gewoon naar binnen en niemand weet dat ik er geen kamer heb. De deur wordt netje opengemaakt door een jongen in wit uniform die niets anders doet dan deuren open en dicht maken. Voor het hotel stan dure auto's zoals Rolls Roy's, Mercedessen, BMW's en Toyota's. Zes persoons rode Toyota's rijden ook af en aan, maar dat zijn de taxi's hier. Gemakkelijk te herkennen dus. Het uitzicht vanuit de lobby en de verschillende restaurants is fenomenaal. Je kijkt uit over het water naar Hong Kong Island. Boten met grote rode zeilen alsof ze in de zeventiende eeuw de haven aandoen, varen met toeristen de haven rond. Hetzelfde doet een cruise-schip. Genieten van het uitzicht met de geweldige neonreclames op de hoge wolkenkrabbers, die in de avond weer een ander aanzien geven dan overdag. Ik wandel later over de Lane of fame, vlak langs het water en overzie dan beter beide oevers met aan mijn kant het Sheraton. Als je daar hoog een kamer of suite hebt, kun je ieder moment van de dag genieten van een steeds wisselend uitzicht, want het maakt nogal een verschil of je 's ochtends naar buiten kijkt of om middernacht over het water naar de steeds wisselende huizenhoge reclames van het modemerk H & M kijkt. Alsof dat de enige reclame zou zijn. Teveel zijn het er. En omdat mijn ogen met het vorderen van de jaren minder scherp zien, merk en weet ik dat me ook veel ontgaat. Dat was pakweg 25 jaar geleden wel anders; toen zag ik alles nog haarscherp voor me. 

Om er te komen moet ik de drukke weg Salisbury Road over. Dat lukt alleen via een tunnel. Met de lift daal ik een niveau. Loop door een lange brede (10 meter op zijn minst) gang door die ook weer toegang geeft tot velerlei soorten winkels (kleren, schoenen en uiteraard juwelen en horloges) Als ik de overkant bereik, kan ik kiezen waar ik naar toe wil: het dure hotel, of naar een van de musea die aan deze oever liggen of naar het Cultureel Centrum, een gebouw zonder ramen, maar helemaal bedekt met roze toiletegels.
Ik ervaar dat als je dit met iemand anders zou kunnen delen dat het dan een andere uitwerking zou hebben. Nu is het niet anders. Ik loop langs het water, realiseer me dat je deze uitzichts-ervaring van lichtende hoogbouw, flitsende steeds wisselende neonreclames en het hoorbaar golvende water met boten in de verte, die schijnbaar geluidloos, als in een geluidloze film, voortgedreven worden nooit zo kunt beschrijven, waardoor iemand het mee kan voelen of ervaren. Nu moet het plaatje het doen. 

Via weer een andere drukke straat (Canton Road) loop ik weer richting Nathan Road. Guci, Versace, Armani, Dolce & Gabana; alle grote merken zijn er weer. Blijkbaar wordt het verkocht, want anders waren er wel minder winkels van. En als het nu bescheiden winkels zouden zijn. Consumeren is hier het motto en het lijkt voor iedereen weggelegd. Al lopend over straat zie ik dat nogal wat mensen met tassen lopen,waaruit blijkt dat ze zojuist een koop gedaan hebben in een van die zaken die voor een gemiddelde arbeider nooit binnen bereik zal komen. Hier komen de groten der aarde, voor wie geld als water is. Lees bijvoorbeeld dat een nacht in de weelderige Peninsula-suite van het Peninsula-hotel meer kost dan een nieuwe auto.

Vanmiddag was ik ook in de Bird garden. Zoals in Saigon was het, maar dan veel uitgebreider. Vogels in alle soorten en kleuren die ik nog nooit eerder zag, zitten in kooitjes en worden geshowd. Papegaaien en vogels die daar familie van zijn, worden te koop aangeboden. En andere vogels die er bijzonder uitzien en vaak met meerdere in grote kooien zitten, zijn bestemd voor de verkoop. Wat deze bijzondere vogels nodig hebben is ook te koop. Niet alleen zaden maar ook levende sprinkhanen netjes verpakt in een plastic zak, verschillende wormen en maden kun je er voor je vogeltje in gevangenschap kopen. En verder kooien, voederbakjes, vogelspeeltjes zoals radertjes, ronddraaiende tonnetjes en spiegeltjes. Alles wat een vogelliefhebber van kooivogels nodig heeft, kan hij hier kopen. Dus ook op maat gemaakte doeken voor om de kooi als de vogel rust nodig heeft of vervoerd wordt. Er liepen best wat toeristen rond, die blijkbaar deze attractie ook gelezen hadden in hun reisgids. 

Vanochtend eerst een stekker gekocht om mijn apparaten te kunnen opladen. De eerste vroeg $ 20,=  en wilde tenslotte wel zakken naar $15,= Bij de tweede was het meteen $10,= en dat bleef het ook. Die toen gekocht en meteen terug naar de kamer en die uitgeprobeerd. Werkt. Toen mijn van huis uit meegenomen stekker ook nog eens bekeken, omdat die het gisteren niet deed. Functioneert nu ook, want ik had over het hoofd gezien dat ik ook nog aan iets moest draaien om de juiste connectie te krijgen. Heb er nu twee. Is geen overbodige luxe, want iedere avond moet verschillende apparatuur aan de stroom.

Programma voor morgen nog maken en foto's selecteren voor vandaag.

Groet,
M